کاسۀ چـشم مـرا از آب زمـزم پُـر کـنید           کـاسۀ خـالی من را نیـز نـم نـم پُـر کـنید

من به اینکه روز و شب اینجا بیایم دلخوشم           راضی‌ام این کاسه را هر بار، کم کم پُر کنید

کربلایی شد کسی که صبر او لبریز شد           لطف کرده، کاسۀ صبر مرا هم پُر کنید

این همان شورِ غمِ عشقِ حسین بن علی است           سیـنـۀ ما را از این شور دمـادم پُر کنید

شیعـیـان بـاید قـیـام دیگـری بر پا نـمود           عـالـمی را از دم جـانم حـسیـنم پُـر کنید

بر سر نام عـلی این جـنگ‌ها بر پـا شده           هر کجا را باید از این ذکر و پرچم پر کنید

زینـبش با دست بسته تا سر بازار رفت           دفتر اشک مرا این بار زین غم پر کنید

بعد از این دیدید اگر که خانمی خورده زمین           دور او را زودتر با چند مَحْـرَم پر کنید